چهارشنبه، مرداد ۱۶، ۱۳۸۱

بيشتر از سي بار Solitaire بازي کردم امشب..
نمي دونم چرا، اما اون لحظه ي آخرش؛
وقتي تموم ميشه..
فرو افتادنِ ورق ها
آرومم مي کنه..
باز هم مي رم بازي کنم :)
راستي! يه توصيه؛
اگه دستِ اول همه ش سياه باشه،
شانس بُردتون دو برابر ميشه..
از قديم گفتن روشنايي را چاره اي نيست جز کوري
اما چشم به تاريکي عادت مي کنه.. فقط زمان مي بره..