گفت: "آن جا چشمه ي خورشيدها ست
آسمان ها روشن از نور و صفا ست
موج آسمان جوشان فضا ست"
باز من گفتم که: "بالاتر کجاست؟"

گفت: "بالاتر، جهاني ديگر است
عالمي کز عالم خاکي جدا ست
پهن دشت آسمان بي انتها ست"
باز من گفتم که: "بالاتر کجاست؟"

گفت: "بالاتر از آن جا راه نيست
زانکه آن جا بارگاهِ کبريا ست
آخرين معراج ما عرش خدا ست!"
باز من گفتم که: "بالاتر کجاست؟"

لحظه اي در ديدگانم خيره شد
گفت: "اين انديشه ها بس نارسا ست!"
گفتمش: "از چشم شاعر کن نگاه
تا نپنداري که گفتاري خطا ست:

دورتر از چشمه ي خورشيدها؛
برتر از اين عالم بي انتها؛
باز هم بالاترِ عرش خدا
عرصه ي پرواز مرغ فکر ما ست."