نمي دونم چرا.. اما يادِ طرقه افتادم.
طرقه، طبق افسانه هاي محلي خراسان، نام پرنده ي
کوچکي ست که قصد پرواز و رسيدن به خورشيد رُ داشت.
و براي اين کار بايد هزار اسمِ خدا رُ از بَر مي کرد تا از سوختن
در گرماي خورشيد، در امان باشه. بنابراين تمام اسم ها رُ
از بَر کرده و در حالِ بالا رفتن ذکر مي کرد، ولي در نزديکي
خورشيد، اسم هزارمِ خدا رُ فراموش کرد و سوخت..