گفتم که رفيقي کن با من که من ت خويشم
گفتا که بنشناسم من خويش ز بيگانه
گفتم: ز کجايي تو؟ تسخر زد و گفت اي جان!
نيميم ز ترکستان، نيميم ز فرغانه
نيميم ز آب و گل، نيميم ز جان و دل
نيميم لب دريا نيميم همه دردانه..

تو اين چند روز همه جاي شيراز رُ رفتيم؛ حافظيه و سعديه و چمران و ملاصدرا و بازارچه حافظ و بازارچه سينا و عفيف آباد و شهرشب و کافي شاپ هتل پارس و لابي ش و سارا و شانديز و احتمالاً چند جاي ديگه که الآن يادم نيست! فقط باغ ارم مونده بود که اون هم در برابر باغِ گل هاي اصفهان هيچه!
خلاصه هر جا که فکر مي کرديم شايد نتيجه بده رفتيم، اما نتيجه اين شد که همچنان ايشون خوشگل تر از حتا همه ي دخترهاي شيرازي بودن و هيچ کدوم به پاي ايشون نمي رسن و غيره..!
اين جوري که بقيه ميگن 2 سال پيش ما همديگه رُ ديده بوديم اما اين يک ساله (کنکور) اِنقدر مغزم format شده که هيچي به خاطرم نبود، حتا قيافه ي اونا رُ ..!! من خيلي سخت با بقيه match ميشم و اصلاً فکر نمي کردم اين جوري باشن، اما اين چند روزه واقعاً بهم خوش گذشت :)
در پايان هم بهش قول دادم اگه کاري رُ بکنه که من مي خوام، من هم کاري رُ مي کنم که اون ميخواد.. خداي مهربون کمک ش کن لطفاً..

خيلي موقع ها پيش مياد که msgهاي قبلي به يادم مياد.. من يه جورايي با وبلاگ م بزرگ شدم! واسه همينه که يه جمله يا شعر يا مطلبي از آرشيو م ميتونه کلي خاطره رُ تکرار کنه.. اين رُ يادمه از وبلاگِ کاپيتان هادوک(؟) نوشته بودم:
مي گذرم
تنها
از ميانِ
گل ها..
و الآن فقط مي تونم اضافه کنم: I wonna change my life..
در حيلي از موارد بايد تجديد نظر کنم................

و يه نکته ي ديگه واسه هموني که مي دونم اينجا رُ هم مي خونه! وبلاگ واسه من خلاصه ميشه تو تفکرات روزانه و نوشته هاي شبانه و کامنت ها و ترَک بک ها و ايميل ها.. اصلاً خوشم نمياد تو دنياي واقعي که به هم رسيديم، در موردِ نوشته م صحبت کني. اين يه وبلاگ خصوصيه پس لطفاً احترام خودت رُ حفظ کن! اين رُ هم بگم که خيلي خري اگه نفهمي با تو هستم، در هر حال من بايد يه جوري درست ش کنم اين موضوع رُ ؛ پس خودت تموم ش کن.
پ.ن. کامنت يا comment يعني اون پيغامي که شما در پايانِ هر نوشته مي ذارين. تو وبلاگِ خودِ من براي 0 کامنت از جمله ي Any Idea? و براي باقي از n / more? که n تعداد کامنت ها هست، استفاده ميشه!
پ.پ.ن. در کامنت شما بيشتر اکثراً پيغام ميذارين (که البته تو کامنت هاي وبلاگ هاي فارسي، اکثراً همه مي خوان که وبلاگ شون رُ بخوني!) و به طور کل؛ صفحه ي اصلي وبلاگ مالِ منه، صفحه ي کامنت مالِ شما !! حتا مي تونه موضوع کامنت يه قرار باشه بين چند نفر که تو msgهاشون رُ اون جا بنويسن يا هر چيز ديگه..!!
واسه همين موردِ ديگه اي هم هست به اسم track back که تعداد محدودي از وبلاگ هاي فارسي دارن ش و واسه اينه که شما اطلاعات يا نظر خودتون رُ در موردِ اون msgي وبلاگ بدين! مثلاً من در موردِ يک دارو مي نويسم؛ شما در track back خواص ديگه ش رُ اضافه مي کنين يا نوشته ي منو تکميل (و حتا تصحيح) مي کنين و يا با تجربياتِ مرتبطِ خودتون، نوشته ي منو کامل تر مي کنين.
پ.پ.پ.ن. تو وبلاگ هاي فارسي اکثراً track back وجود نداره و شما مي تونين هر پيغامي که دارين رُ در همون کامنت بذارين!!