بياين سال جديد رُ يه جورِ جديد شروع کنيم.. هميشه اول هاي سال،
پر از اين حرف هاست.. که من امسال اين جوري ام.. اون جوري ام..
اين کار ـُ مي کنم.. اين جوري مي شم.. نمي ذارم فلان بشه..
ولي معمولاً يه کم که از شروع سال مي گذره، همه ي حرف ها مون
يادمون ميره.. مي گيم باز هم نشدو وِلِش مي کنيم، ديگه هم دنبالش
نميريم.. نمي دونم.. ولي شايد امسال بشه.. اگه بخوايم حتماً ميشه
تورُخدا بياين کينه ها رُ دور بريزيم.. بياين به جاي خونه تکوني ها ، دل
مون رُ خونه تکوني کنيم.. بياين خونه دل مون رُ از هرچي بدي ـه..
هرچي ناپاکي.. هرچي کينه و نفرت ـه.. خالي کنيم. از هرچي غير از
دوست داشتن ـه.. از هرچي که غير از خوبي ـه..
همه مون داريم مي پوسيم از اين کينه ها و نفرت ها و بدطينتي ها..
بياين همه رُ بريزيم دور.. بياين کمک کنيم. همه مون دست به دستِ
هم بّديم.. بياين بس کنيم هرچي که تا الآن بوديم و نمي خوايم باشيم
ديگه خسته شديم.. همه مون نفس مون بُريده.. تا کِي؟ تا کجا..؟!
ديگه چه قدر؟ بس نيست..؟! ..چرا ..به خدا بسه ..به خداونديِ
خدا بسه.. همه مون داريم ذره ذره از بين مي ريم..
ما که نيومديم خودمون قدم به قدم به زوال بپيونديم.. اومديم..؟!
نيومديم! واسه اين چيزها نيومديم. واسه خوبي ها اومديم..
واسه مهربوني ها.. واسه اين که به هم اميد بديم.. دلِ همديگه رُ
شاد کنيم.. نذاريم گُلِ لبخند رو لباي اون هايي که دوستشون داريم
پژمرده بشه.. ما هيچ کدوم مون اين چيزها رُ نمي خوايم..
نه بد يم ، نه بدجنس يم ، نه بدذات يم ، نه بدطينت.. نه ذره اي از
هر چيزي که بدي توش دخالت داره..
همه خوبن.. همه مهربونن.. همه تو وجودشون هزار نوع خوبي و
مهربوني و دوست داشتن ـه..
پس چرا وقتي اين همه خوبي ، پاکي ، مهربوني دوست داشتن و
هزارتا چيز ـه خوب ديگه ، با هم يه جا جمع مي شن، اين جوري
مي شه..؟! آدم ها دلِ همديگه رُ مي شکنن.. همه از دستِ هم
مي رنجن.. از دستِ هم ناراحت مي شن..
جمع شدنِ اين همه خوبي با هم که نبايد نتيجه اش اين باشه..

بياين امسال رُ يه جور ديگه شروع کنيم.
با يه دلِ پاک.. عاري از کوچک ترين کينه.. کوچک ترين رنجيدگي..
کوچک ترين فکر بد.. بياين امسال رُ يه جور ديگه شروع کنيم.
يه جور خوب.. همه مون نجات پيدا مي کنيم..
شايد بشه اين زمين پوسيده رُ هم شاد کرد..
شايد بشه آسمون رُ خندوند..
شايد بتونيم مهربوني که گم شده.. دوست داشتن هايي که
نابود شده.. يا حتا عشقي که مدت هاست فراموش شده رُ
دوباره به همه هِديه کرد..
شايد بشه با يک جمله.. يه شاخه گُل و يه نگاه محبت آميز
همه ي گذشته هاي بد رُ به دستِ باد سپرد..
نمي دونم.. ولي اميدوارم کاشکي بشه..
اگه کمک کنيم ميشه.. اگه بخوايم حتماً ميشه..