پنجشنبه، خرداد ۰۲، ۱۳۸۱

گريه کردم، گريه کردم ، اما دردم رُ نگفتم
تکيه دادم به غرورم ، تا ديگه از پا نيوفتم..
چه ترانه بي اثر بود، مث مشت زدن به ديوار
اولين فصل شکستن، آخرين خدا نگه دار..
من به قله مي رسيدم، اگه هم ترانه بودي
صدتا سد رِ مي شکستم، اگه تو بهانه بودي
O0O0O0O0O0O0O0O0O0O0O0O0O0O0O
با تو فانوش ترانه..
يک چراغ شعله ور بود..
لحظه ها چه عاشقانه..
قاصدک چه خوش خبر بود..
کوچه ها بدونِ بن بست..
آسمون پر از ستاره..
شب ها گلخونه ي خورشيد..
واژه ها شعرِ دوباره..