با هر نگاه بر آسمانِ اين خاک
هزار بوسه مي زنم
نفسم را از رود سپيد و آسمان خزر
و خليج هميشگي فارس مي گيرم
من نگاهم
از تنب کوچک و بزرگ و ابوموسا
نور مي گيرد
من عشقم را در کوه گواتر
در سرخس و خرمشهر
به زبانِ مادري فرياد خواهم زد
تفنگم در دست و سرودم بر لب
همه ي ايران را مي بوسم
من خورشيد هزار پاره ي عشق را
بر خاکِ وطن مي آويزم
اي وارثانِ پاکي
من آخرين نگاهم
بر آسمان آبي اين خاک
و خليج هميشگي فارس خواهد بود..