اين جا مي تونه مکاني باشه براي پر کردن وقت..
اما هدف من اين نبوده و نيست.
اگه هرگونه حرف ، متن و.. يي دارين و هنوز وبلاگ ندارين ،
خوشحال مي شم اون ها رُ ،
براتون ماندگار کنم.. (البته ماندگاريش به عمر Blogger بر مي گرده..)
و لازمه اين رُ هم بگم که:
مي خواستم لينکِ باقي دوستان رُ هم بذارم سمتِ چپ صفحه ،
اما آدرسِ بعضي ها رُ گم کرده بودم و کلي ماجراهاي ديگه..
براي همين لطفاً دوستاني که بهشون mail زدم اما link ِشون اينجا نيست
آدرس شون رُ ، برام بفرستن.. (ممنون!)
خُب با اين جمله ، وبلاگِ امروز رُ تموم مي کنم؛
" بعضي پنچر شدن ها در مسير زندگی را بايد سپاس گذار بود
زيرا اين جور پنچر شدن ها نشانه ي آن است که در زندگي زياد عجله داري
و بايد دقيقه يي درنگ کني و با دقت به محيط ايراف ات نگاهي بيندازي،
شايد در اين اطراف نگاه مهرباني باشد که به تو بگويد
دنيا آن چيزي نيست که در ذهن ات ساخته اي.. "